بیماری MS

مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری ناتوان کننده مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) است.
این بیماری یک اختلال خود ایمنی در بدن انسان است. این شرایط به معنی این است که سلول های سیستم ایمنی بدن که بطور عادی به باکتری ها، ویروس ها، و سایر موارد مانند آن حمله می کنند، در این بیماری به خود بدن فرد حمله می نمایند. هنگامی که بیماری فعال شود، بخش هایی از سیستم ایمنی که عمدتاً به آنها سلول های T گفته می شود، به غلاف میلین عصب که فیبرهای عصبی در مغز و ستون فقرات را در بر گرفته، حمله می کنند. این شرایط باعث ایجاد لکه های التهاب کوچک و آسیب دیدگی بر روی این غلاف می شود.

نشانه های بیماری MS

• مشکلات بینایی:

اولین نشانه این بیماری برای حدود یک نفر از هر چهار نفر بیمار، ایجاد اختلال در وضعیت بینایی است. در این حالت درد در پشت چشم ها احساس شده و گاهی اوقات فرد بیمار بخشی از قدرت بینایی خود را از دست می دهد. این شرایط معمولاً فقط بر یک چشم تاثیر می گذارد. علائم چشم دیگر در این حالت می تواند شامل دید تار یا دید دوگانه باشد.

• اسپاسم عضلات و تشنج:

در این شرایط ممکن است بعضی عضلات دچار اسپاسم شوند. اسپاسم معمولاً به خاطر وارد شدن آسیب به عصب هایی که پیام های مغزی را به این عضلات می رسانند، ایجاد می شود. بعضی از عضلات ممکن است در این حالت کوتاه (منقبض) و محکم شده و به این ترتیب حرکت آنها دشوار گردد. در اصطلاح به این شرایط تشنج گفته می شود.

خستگی:

خستگی زیاد به صورتی که میزان خستگی بیشتر از آن چیزی است که پس از انجام فعالیت های ورزشی یا بدنی انتظار آن وجود دارد، یکی دیگر از علائم این بیماری می باشد. این خستگی حتی می تواند بر وضعیت تعادل و تمرکز بیمار نیز تاثیر گذارد.

• مشکلات احساسی و افسردگی:

در این شرایط بیمار ممکن است به سادگی و حتی بدون دلیل به خنده افتاده یا گریه کند. علاوه بر این، افراد مبتلا به این بیماری با علائم افسردگی یا تشویش در برخی مراحل بیماری مواجه می شوند.

درد:

افراد مبتلا به بیماری ام اس  با دو نوع اصلی درد مواجه می شوند. درد نوروپاتیک اولین نوع دردی است که بیمار به خاطر آسیب وارد شده به فیبرهای عصبی آن را تجربه می کند. این شرایط می تواند باعث ایجاد درد به صورت تیر کشیدن یا احساس سوزش بر روی بخش های مختلف پوست شود. علاوه بر این ممکن است این آسیب دیدگی باعث حساسیت بیش از حد پوست در بعضی بخش های آن شود. نوع دیگر درد معمولاً درد اسکلتی عضلانی است که امکان مشاهده آن در عضلات آسیب دیده به خاطر اسپاسم یا تشنج وجود دارد.

• بی حسی یا سوزش در بخش های مختلف پوست که رایج ترین نشانه از اولین عود بیماری است.
• ضعف یا فلج در بعضی عضلات که می تواند بر توانایی حرکتی فرد تاثیر منفی داشته باشد.
• ایجاد مشکل در ارتباط با حفظ تعادل و هماهنگی اعضای بدن.
• ایجاد مشکل در ارتباط با تمرکز و توجه کردن.
• لرزش یا اسپاسم بعضی عضلات.
• گیجی و حواس پرتی.
• ایجاد مشکل در دفع ادرار.
• ناتوانی در آمیزش جنسی در مردان.
• ایجاد مشکل در ارتباط با صحبت کردن.

راه های تشخیص MS

◦ آزمایش خون: جهت افتراق بیماری‌هایی که علائم مشابهی دارند، مانند بیماری لایم و ایدز

◦ بررسی تعادل بدن: هماهنگی قسمت‌های مختلف بدن با هم، قدرت بینایی و سایر عملکردهای دیگر جهت چگونگی وضعیت اعصاب انجام MRI که تمامی جزئیات ساختار بدن را نشان می‌دهد.

◦ تجزیه و آنالیز CSF: مایعی که مغز و نخاع را در بر می‌گیرد، به نام مایع مغزی نخاعی (CSF)، که اغلب در افراد مبتلا پروتئین‌های خاصی در CSF دیده می‌شود.

◦ ارزیابی فعالیت الکتریکی مغز: آزمون پتانسیل‌های برانگیزشی که فعالیت الکتریکی مغز را اندازه‌گیری می‌کند.

چگونه کمر درد ناشی از MS را درمان کنیم؟

ام‌اس ممکن است باعث ضعیف شدن پاهای افراد مبتلا به این بیماری شود و این مسئله می‌تواند بر نحوه راه رفتن آن‌ها تأثیر بگذارد. این موضوع منجر به درد کمر و لگن شود.
افراد مبتلا به ام‌اس می‌توانند انواعی از کمر درد را تجربه کنند که مربوط به بیماری ام‌اس نیست. بلکه ناشی از وجود یک مشکل سلامتی دیگر مانند کشیدگی عضلات یا فتق دیسک باشد. این نوع دردها در افراد مبتلا به ام‌‌اس ممکن است به‌سادگی کاهش نیایند و به سادگی بدتر هم بشوند.
کمرد درد یکی از مشکلات شایع در بیماران مبتلا به ام‌اس است. سفتی عضلات، آسیب‌های عصبی، علامت لرمیت و مشکلات عضلانی و حرکتی از جمله دلایل ایجاد کمر درد در افراد مبتلا به این بیماری هستند و استفاده از داروهای ضد درد، فیزیوتراپی، CBT، کاردرمانی و ماساژ و استفاده از تشک طبی از جمله روش‌هایی هستند که به درمان کمر درد کمک می‌کنند.

آیا ام اس باعث فلج شدن میشود؟

ام اس بیماری است که می‌تواند بر روی توانایی حرکت هم تاثیر بگذارد. یکی از مشکلاتی که ممکن است برای فرد ایجاد شود، فلج است. کسانی که ام اس می‌گیرند، در صورت ابتلا به نوع پیش‌رونده و عدم کنترل آن، ممکن است در نهایت فلج شوند.

آیا می توان از ام اس پیشگیری کرد؟

از آنجا که علت این بیماری مشخص نیست و ام‌اس یک بیماری خودایمنی است، برای پیشگیری از آن روش خاصی وجود ندارد. می‌توان برای پیشگیری از این بیماری روش‌هایی که در آلزایمر استفاده می‌شود را به کار برد. مثلا می‌توانید از پازل و جدول استفاده کنید. همچنین بهتر است که ورزش‌های ذهنی که برای ورزیدن و تقویت ذهن و مغز مفید هستند را انجام دهید.

طول عمر بیماران ام اس چقدر است؟

کسانی که به بیماری ام اس مبتلا می‌شوند، معمولا ۵ تا ۱۰ سال کمتر از دیگران زندگی می‌کنند. مخصوصا اگر این بیماری باعث ایجاد عوارض جدی و خطرناک شود.

بیماری ام اس یکی از بیماری‌های خودایمنی است که علت بروز آن مشخص نیست. اما این بیماری می‌تواند بسیار پیشروی کند. این بیماری علائمی ایجاد می‌کند که می‌توان برای پیشگیری از پیشرفت آنها به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.